Tweede Ronde HKA! Velp uit, altijd lastig..

Als de teamcaptain je vraagt om als chauffeur naar Velp te rijden, dan doe je dat, vraagt hij je om ook verslag van de avond te doen, dan doe je dat, zelfs als het verzoek om ‘1 voor 12’ binnenkomt. En zo geschiedde dit verslag.

Na een kansloze thuisnederlaag tegen ASV2 in de eerste ronde (2,5:5,5), werd resultaat van ons gevraagd. En wie van te voren een totootje op deze (eerste) degradatiekraker had willen zetten, zou gezien hebben dat onze eigen Elster-formatie op papier een kans heeft tegen Velp: toch zeker aan de hoogste borden. De conclusie na afloop: als wedden op schaakpartijen in onze regionale HKA-competitie mogelijk was geweest, hadden de wedkantoren flink geld kunnen verdienen..

Eigenlijk begon onze wedstrijd al op woensdag. Kopman Sjoerd meldde zich rond het middaguur af bij teamcaptain Niels met melding “positief”. Negatief nieuws voor ons: een groot gemis. Gelukkig had Rob zijn agenda al vrij gehouden. In eerste instantie zou hij als negende man meegaan naar Velp. Maar onze teamcaptain promoveerde hem genadeloos naar het eerste bord. En als de captain dat van je vraagt, dan speel je daar.

Rob zat in een lastige situatie. Hij zou alleen thuisgebracht worden wanneer hij ‘de schaakpartij van de eeuw zou spelen’.. Hij begon vol goede moed aan een flankaanval. De a-, b-, c- en d-pion marcheerde vroeg naar voren. De d-pion in kwestie bleef ergens onderweg hangen en de aanval die volgde was onze stand-in te machtig. Rob nam zijn eerder die week beoogde positie als supporter helaas (te) vroeg op de avond alsnog in. Velp 1:0 ET.

Mijn partij voelde vanaf het begin gewonnen aan. Ik had inmiddels een aanval opgezet die niet te pareren leek: met een Dame naar binnen op h6, twee Paarden, een Toren en een Loper gericht op de kort gerokeerde Koning van mijn tegenstander. Alleen good old Fritz had mijn tegenstander (zo bleek zaterdag), toch nog, kunnen helpen aan ontsnapping. Zonder die hulplijn was de 1:1 echter een feit.

Pieter was op de fiets naar Velp afgereisd en leek in een ietwat benauwde positie terecht te komen. Na een vervelend ogend Paard-schaakje van zijn Velper opponent moest de Koning naar d1 verhuizen. Pieter bleek echter een man met een plan. Voordat zijn stelling instortte nam hij het initiatief over. Een snelle uitbraak over meerdere schijven bleek niet te stoppen en de stukken konden in het doosje 1:2.

Helaas geen Houdini-acts bij John R. Vanaf het begin stond er een Toren van zijn tegenstander in het centrum, die niet makkelijk verjaagd kon worden. Toen er ook een stuk van het bord verdween gaf John de partij, ondanks de dubbele dubbelpion van zijn tegenstander, op. 2:2.

Voor Velp leek de avond inmiddels een positieve outlook te hebben, met stellingen die verloren oogde voor John v G en nog onduidelijke stellingen bij Stefan, Wiely en Niels zou het lastig worden voor ons.

John v G speelde het eindspel met een kwaliteit minder (Paard en Dame tegen Toren en Dame). Nadat het Paard van John de weg naar voren had ingeslagen, kon zijn tegenstander zich een weg naar de overwinning rekenen. De zwarte pionnen werden één voor één van het strijdtoneel verwijderd en we noteerde de volgende achterstand Velp 3:2 ET.

Captain Niels had na een heel degelijk middendeel een remiseaanbod van zijn tegenstander afgeslagen (elk 5 of 6 pionnen en Niels een Paard tegen een Loper). In het eindspel dat Niels wilde spelen manoeuvreerde zijn Paard zich in alle posities om de weg vrij te maken voor de h-pion. Deze pion was niet meer te stoppen, mede doordat de Loper van zijn tegenstander wat vreemd gepositioneerd was. Met rustig en secuur spel bracht Niels de tussenstand naar 3:3.

De stelling bij Stefan had, voor mijn gevoel, vanaf zet 8, een middenspel bereikt. Een middenspel vol tactieken waar beide spelers de spanningen op het bord lieten staan en (potentiële) aanvallen niet werden doorgezet. Stefan nam hier echter langer de tijd voor dan zijn tegenstander en belandde in tijdnood. Één foutieve Loperzet werd hem fataal. Uit het niets was daar mat in 2.